بنداول

ای آرزوی جوونیم

یاس قد کمونیم

من و ببخش نشد بیشتر

کنار هم بمونیم

از وقتی که/ رفتی از خونه

چشمای حیدر/ خیس بارونه

هر شب با آه/ داره می‌خونه

فاطمه س بی تو/ خونه زندونه

حالا که دنیا/ ناسازگاره

حیدرت زهرا س/ چاره نداره

توی سکوت/ شبی که تاره

اشکای غربت/ داره می‌باره

بنددوم

بعد غروب تو ماهم

خیلی بی پناهم

بعد تو حبسه زهرا

نفس میون آهم

بی سامونه /حیدر کرار

فاطمه غم رو / از دلم بردار

از دنیای /بی تو ام بیزار

زندگیم دفنه/زیر این آوار

گِل شد از اشکم / خاک مزارت

انگار دل من /دفنه کنارت

تا خود صبح با/ آه و با گریه

بچه ها بودن/ چشم انتظارت

بندسوم

ببین چشای معصومو

اشکای زینبت رو

با چادرت می‌خونه انگار

نافله‌ی شبت رو

توی خونه /هر صدا روضه اس

همه جا گریه اس/همه جا روضه اس

تو اشکای / فضه و حتی

تو سکوتای/ مجتبی روضه اس

غم توی قلب حسینمونه

می‌باره چشمش با هربهونه

کاشکی نبینی/اون ساعتی رو

که توی گودال /تنها می‌مونه