توی هر رگم مهر تو جاریه
چه خوبه به اسم تو وابسته شم
دلیل نفسهام شدی و دیگه
محاله که از عشق تو خسته شم

تویی که تو راهای تاریک و سخت
مسیر درست ونشونم میدی
خطاهامو میبینی و رو اشتبام
چشاتو می بندی…امونم میدی

کی میتونه غیر تو قلب منو
واسه عاشقی غرق خواهش کنه
به جز تو نمیشناسم اربابی که
سرنوکراشو نوازش کنه

حریمت همون چشمه ی نوریه
که دنیا شده محوِ تابیدنش
دل آسمون و زمین و زمون
میره واسه یه لحظه بوسیدنش

چشامو میبندم میبینم دلم
درست روبروی حرم پل زده
شده رونده از هرکجا و بازم
به این خونه دست توسل زده

حرم بازه از هر جا که رونده شم
بازم اون تو هستی که راهم میدی
تو اوج غم ودرد و دلواپسی
تو آغوش گرمت پناهم میدی

قسم به چش خیس سجاده ها
که هر دونه تسبیح دل بندته
توی خواهش هر قنوت نماز
تو دستای من سیب لبخندته

دلم قرصه به بودنت یا حسین
تو هر چی که دنیا برام خواسته
تا وقتی تو هستی کنار دلم
نمیتونه هیشکی جلوم واسته

یه کاری کن عاشق بمونم ،فقط
باشه تو دلم جا برای خودت
کمک کن که رو قلب من تا ابد
بمونه فقط ردّ پای خودت

از اول که دیونتم کاش برام
غمت باشه تا آخر زندگیم
الهی که سایه ات بمونه “حسین”
همیشه به روی سر زندگیم