عمریه توی خیمه تیم
از سایه سارت نمیریم‌
خیمه رو تاریکم کنی
ما از کنارت نمیریم

یه ساله که منتظریم
تا شب عاشورا بشه
بیایم و نوکری کنیم
تا زندگی معنا بشه

هرجای دنیا که باشیم
دلامون امشب کربلاس
که هرکی تو دل خودش
غرق مناجات با خداس

امشب خودت مواظبی
کسی پریشان نباشه
مراقبی که دور و بر
خار مغیلان نباشه

گاهی پیش رقیه ای
گاهی کنار زینبی
خیمه ها امنیت داره
خودت قرار زینبی

دل رباب گرمه بهت
می‌ری کنار اصغرت
گاهی نگاه می کنی به
قد و بالای اکبرت

قاسم جلوی چشمته
خیمه عباس سر پاس
دوش ابالفضلته که
جای قرار بچه هاس

ای روزگار نا مراد
دشمنیو شروع نکن
مثل قدیمیا میگم
خورشید صبح طلوع نکن

*(امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
نکن ای صبح طلوع)*

صبح که بشه یکی یکی
سپاهتواز دس میدی
بعد ابالفضلت دیگه
پناهتو از دس میدی

پرپر میشن دسته گلات
وقتی بنی هاشم بره
داغ حسن تازه میشه
موقعی که قاسم بره

داغ جوونت بی حساب
قامتتو خم میکنه
عبا میاد و از زمین
اکبرتو جم میکنه

اینقد غریبی اشکتو
با آستینت پاک میکنی
با دست خونی خودت
اصغرتو خاک میکنی

هیشکی نمیمونه برات
تو ساعتای آخرت
از هر طرف زخم میخوری
جلوی چشم خواهرت

میون قتلگاه تو
خولی و حرمله میان
شمر با یه خنجر توی دست
با نیزه میرسه سنان

پیراهنت رو یه نفر
یکی سرت رو میبَره
نگم که نامردی چه طور
انگشترت رو میبره

نگم که صحرا پر میشه
از گریه های مادرت
نگم چطور غارت میشه
گوشواره های دخترت

یه عده با سنگ و عصا
جمع میشن دور و برت
ده تا سوار نانجیب
میان به سمت پیکرت

*(صبح فردا بدنش زیر سم اسبان است
نکن ای صبح طلوع)*