بنداول

هرکی مریض داره، میاد و
شفاشو از عباس، میگیره
با دستای خالی، به هیچ وجه
از درِ این خونه، نمیره

یااب الفضله که، درمونه درداس
یااب الفضله که، امید دنیاس
یااب الفضل یا اب الفضل ذکر رو لبهاس
یاباب الحوائج یااب الفضل

بنددوم

تو دربار آقام، اب الفضل
نا امیدی که راه، نداره
اینجا میاد حتی، گدایی
که تو بساطش آه، نداره

این اب الفضله که، هوامو داره
تو همه مشکلا، چاره ی کاره
یااب الفضل یا اب الفضل دل و دلداره
یاباب الحوائج یا اب الفضل

بندسوم

یه مادر خسته، که یک عمر
تو خونشون روضه، گرفته
عاشق کربلاس، ولی حیف
چند سالیه حرم، نرفته

میگه بعداز نماز، که ای امیرم
کاشکی این حاجتو، ازت بگیرم
توی صحنت، بین روضه، برات بمیرم
اللهم الرزقنا کرببلا