بنداول

همیشه‌ی خدا به فکرمونه
دلش همیشه خیرمونو می‌خواد
مگه تو دنیا کسی پیدا می‌شه
دل‌سوزتر از مادر برای اولاد

مادر

کشوندیمون تو روضه تا بدونیم راه و چاهو
گریه که جای خود نوشتی حتی اجر آهو
شبیه پیرهنی که دوختی واسه‌ی حسینت
برای گریه‌کن‌ها دوختی پیرهن سیاهو

با یه نخ ِچادرت
راهی ِخورشید شدیم
برای نوکر شدن
اینجوری تایید شدیم

بنددوم

اگه کسی دیر برسه ،دور بشه
مادر می‌شینه باز به انتظارش
وقتی که پیچیده به هم روزگار
مادره که پناهه سایه سارش

مادر

هر دفه که دور شدیم از مسیر از روی غفلت
دیر اومدیم و چشم بستیم رو این همه محبت
بازم کشیدی انتظارمونو مادرونه
بازم با دلسوزی رسوندیمون رو فرش هیئت

نمی‌ذاری گم بشیم
تو چرخش روزگار
از ما که بی پناهیم
نگاهتو برندار

بندسوم

همه که تنهامون بذارن برن
مادر فقط کنارمون می‌مونه
وقتی که تب کنیم ،کنار بستر
مادره که دعای نور می‌خونه

مادر

باید بیفتیم یه بار دیگه به پای گریه
دردمونو دوا کنیم بین شفای گریه
ما گریه کن‌های محرمیم درسته ولی
فاطمیه خط مقدمه برای گریه

دلمونو وصله کن
به پرچم حسینت
مارو بخر برای
محرم حسینت