حرف مادرم هنوز تو گوشمه

بگو یا علی غم از سینه رهاشه

داره توو مشتش میدون و می‌چرخونه

توو این روزای تلخِ مدینه‌ی سوت و کور

هر کس به نوعی نوکری میکنه

می زنم سر به این آستان بهشت

بیا و منم مثل علی اکبرت آقا بغل بگیر