پرچم انتقام قرمز شد، تا بدانیم خون مظلوم است
هر کسی غیر از این بیندیشد، از کرامات عشق محروم است

هر کجا حرفی از شهادت هست، پشت آن یک عقیده، یک دریاست
از کران تا کران این عالم، بیرق سرخ کربلا پیداست

این، رجز یا شعار یا جو نیست، عین دین داری و مرام ماست
تا ابد این مسیر خون دارد، تا ابد انتقام پا بر جاست

حاج قاسم شهید شد اما، خون او در رگ همه جوشید
تا بگیریم انتقامش را، قاتلش روز خوش نخواهد دید

با همه اعتقاد می‌گویم، خون پاکش هدر نخواهد رفت
داغ انگشتر سلیمانی، هیچ وقت از نظر نخواهد رفت

داغ دستی که بر زمین افتاد، وارث روضه‌ی علمدار است
بی هوا دشمنش رسید از راه، بر تنش زخم کینه بسیار است

جسم قاسم شبیه قاسم ع شد، متلاشی شده ولی زیباست
سینه‌ی آینه شکسته ولی، پیش ارباب خود سرش بالاست

فاطمه س حتماً آمده بخرد، نوکری های نوکر خود را
و چه با احترام خواهد برد، پاسبانان دختر خود را

حاج قاسم! به پاکی خونت، لحظه‌ی عشق و شور نزدیک است
روز برچیدن سیاهی و، انتقام و ظهور نزدیک است

امیر اسدی