بنداول

از فرش حسینیه تا عرش تو راهی نیست
تا حر شدنم فاصله جز نیمه نگاهی نیست

جونم رو می گیره
این فاصله کم کم
کاش تا دم مرگم
دور تو بگردم

خوشبختی فقط با تو
سرمستی فقط با تو
غیر از تو پناهی نیست
تو سختی فقط با تو

حسین اربابم اربابم

بنددوم

آرامش محض یعنی،بودن زیر این پرچم
کاش گریه ی من باشه به زخمای تنت مرهم

هرچی که براتو
گریه کنم آقا
یک قطره نمیشه
از اشکای زهرا

قلبم رو مصفا کن
عشقو برام معنا کن
حسرت حرم دارم
اربعین مهیا کن

حسین اربابم اربابم

بندسوم

هرکی که گرفتاره،تو دل یه غمی داره
تنها راه چارش بخدا ،دست علمداره

دستای بریدش
فردای قیامت
واسه سینه زن هاست
اسباب شفاعت

ای ماه حرم سقا
سوم پسر زهرا
تا محشر کبری هست
آقا علمت بالا

حسین اربابم اربابم