بنداول

تا افتادی رو خاکا / حرم پر از صدا شد
صدام که کردی با درد/ چه گریه ای به پا شد

کنارت تا نشستم / شکستم / مثل استخونای تنت

روسینته جای نعل/ پای نعل/ واشده رو هر جای تنت

برای زنده موندنت / به این در اون در میزنم

با دیدن جون کندنت / منم دارم جون میکنم

موندی زیر بارون سنگ/ شکستن اخر سرتو

یکاری کردن سخت بشه/ نفسهای اخر تو

گل برادر من/ جوون لشگر من

بنددوم

تو چشم نیمه بازت/ یه دنیا حرف نابه
جای خالیت تو خیمه / سوال بی جوابه

حالا که غرق خونی/ جوونی / توی خیمه هامون نمونده

پاشو بریم توخیمه/ که خیمه / گریه ها قلبم رو سوزونده

سینه به سینت میزارم/ قد کشیدی مثل عمو

با هر عمو که داد زدی / شکستنت شکل عمو

از ضرب سنگا به سرت / گل به گلاب بدل شده

هر نعلی که خورد به تنت / ظرف پر از عسل شده

گل برادر من جوون لشگر من

بندسوم 

هر نیزه ای که خوردی/ عالم روی سرم ریخت

نیزه هارو کشیدم / تازه تنت بهم ریخت

تا افتادی رو خاکا/ هزارتا / نیزه از توی تنت بیرون زد

تاکه برو بیا شد / دعوا شد / تنت مثل عسل کش اومد

شرمنده مادرتم / خوش قدو بالای حرم

کشون کشون تن تورو / تاخیمه هامون میبرم

کار من امروز این شده/ هی جنازه هی آه و درد

کربلا از صبح تا حالا/ خیلی منو شرمنده کرد