گل‌های لباس پاره را پرپر کرد
با اشک ‌نثار مقدم ‌دلبر کرد
از روی طبق پارچه‌ای را برداشت
تا کرد و ‌به جای روسری بر سر کرد

گريه از چشم تو نمي افتد

بوي بهشت عطر نفس هاي اطهرت

داغش به دل نشست و، بنیانگرِ غم ماست

ذوالفقار قلب حيدر

قاب عكس لبخندت تكيه داده بر ديوار