آتش گرفت خیمه میسوخت پا به پایش

کم می‌خونیم از تو اما

سخت است در اوج بلا بیمار باشی

غرقِ تب! افتاد از تاب و توان بعد از پدر

تو یادگار حسینی که کربلا دیدی